Digitale Fotobespreking

Graag zou ik willen weten hoe fotoclubs omgaan met digitale fotobespreking.

Wij doen het met afgedrukte foto’s die we verdeeld over enkele groepjes bespreken. Daarna worden alle foto’s centraal getoond aan alle leden en voorien van de mening van de groep die ze vooraf bekeken heeft. Gaat goed en is leerzaam.

Nu wordt er steeds vaker digitaal materiaal gebruikt en dat kan dus praktisch gezien niet worden verdeeld over groepjes beoordeeld worden. Bekijken via het grote scherm kan natuurlijk altijd. Probleem daarbij is dat het beoordelen van foto’s op het grote scherm met pakweg 30 aanwezige leden niet goed werkt.

Ik heb geen goede ervaringen met fotobesprekingen met een Beamer via een scherm. De gevoelswaarde van papier door het gebruik van verschillen de soorten papier zoals mat, glans, bariet etc mis ik bij het gebruik van een scherm. Foto's op papier kun je ook makkelijkere kadreren met behulp stroken om zo de essentie van de foto te komen. Het gevolg daarvan kan zijn dat er afbreuk wordt gedaan aan de diepgang van de foto bespreking. Een ander aspect is dat proces van afdrukken meer overwogen gebeurd dan een foto op het scherm gooien

Fotoclub Venlo bespreekt nu zo'n 3 jaar de foto's digitaal vanaf de beamer. er kleven voor- en nadelen aan deze manier van fotobespreken.
wij bespreken de laatste periode zo'n 30-35 digitale foto's op een avond (+ nog enkele geprinte foto's want bij ons mag je zelf kiezen).
de getoonde foto wordt beurtelings kort besproken door een lid, met eventueel nog wat aanvullend commentaar van 1 of 2 andere leden. Bij zoveel foto's is het zaak de vaart erin te houden. Het is ook mogelijk de digitale beelden vooraf aan de bijeenkomst te bekijken, bijv. door ze op een afgesloten deel van de clubwebsite te plaatsten. Zo kan iedereen de beelden vooraf al bestuderen op zijn/haar pc. dit komt denk ik de bespreking ten goede. Wij denken er in ieder geval over om hier in 2020 mee te gaan experimenteren.

Dank voor de reacties. Het blijft lastig, maar de wereld van de fotografie verandert en afdrukken van foto's speciaal voor een fotobespreking gebeurt steeds minder vaak. Hopelijk zijn er nog clubs met ervaring die hierop nog willen reageren.

Sommige foto's zijn het waard om mooi geprint te worden maar met fotowerk op de beamer heb ik veel vaker een WOW-effect! Natuurlijk is dit mijn persoonlijke mening. Met een beamer ben je afhankelijk van de kwaliteit ervan en de instellingen moeten goed zijn. Daar zijn op onze club weleens problemen geweest waardoor foto's niet juist werden afgebeeld. In het begin was er nogal wat weerstand maar nu hoor ik daar niks meer over. We doen nu zo'n 5 digitale avonden per jaar.

Bij onze club, Foto Flash Vianen, werken wij al een aantal jaren uitsluitend digitaal. Uitzondering is onze jaarlijkse clubwedstrijd, waarbij iedereen nog even z'n afdrukkunsten kan tonen.
Ruim voor de bijeenkomst plaatsen de leden hun foto's in een gezamenlijke Dropbox-map. De besprekers kunnen die thuis bekijken, zodat ze niet onvoorbereid zijn.
De bespreking vindt dan plaats op een groot beeldscherm van goede kwaliteit. Inzoomen doen wij regelmatig, om de details te bekijken, die ook op papier verborgen blijven. Tijdens die bespreking kunnen leden op hun tablet of laptop zelf meekijken naar de foto en deze ook in de details bekijken.
In onze 'papieren' tijd, was er veel heen-en-weer geloop naar de ezel met de foto, die in passepartout werd getoond in of A4 of A3+ formaat.
Er werd toen ook veel tijd besteed aan het bespreken van de (vaak slechte) kwaliteit van de afdruk en van de printer. Nu gaat het louter om het beeld, dat de fotograaf wil overbrengen.
Ik kan deze methode aan iedereen aanbevelen.

Gebruik maken van dropbox klinkt als een heel werkzame methode. Dank je wel dat je jullie werkwijze wilde delen.

Graag wil ik iedereen die heeft gereageerd hartelijk danken. Het geeft weer stof tot nadenken.

Bij onze club (Culemborgse Fotoclub Lek en Licht) hebben we jarenlang foto’s besproken ‘op de bok’ met goed licht er op. Daarbij gingen we dus uit van afdrukken. Nadeel van het bespreken van afdrukken is uiteraard de afmeting, waardoor mensen achterin de zaal de foto’s nu eenmaal minder goed zien.

We hebben samen met de Open Universiteit (waar we een zaal huren) een beamer aangeschaft. Het voordeel is dat er geen echt beheersprobleem is: dat ding hangt op een vaste plek, niemand sjouwt er mee rond. Voordeel is het formaat van het beeld.
Bespreken van digitale foto’s vergt een echt goede beamer, die niet goedkoop is, en als je een 4K-beamer wil hebben: ronduit duur. Persoonlijk voel ik meer voor een grote 4K-TV die minder kost, minder lastig is af te stellen en helderder witten en diepere zwarten kan tonen. Je hoeft de zaal er niet echt voor te verduisteren. Punt wordt meteen wie het scherm beheert; als je een exclusief eigen lokaal hebt is dat natuurlijk geen probleem.
Schroom is – hoe gek dat voor een fotoclub ook klinkt – toch nog steeds een belemmering voor de beginnende leden om werk te laten zien. Ik heb het gevoel dat bespreken van digitaal ingezonden foto’s de drempel voor het insturen aanmerkelijk verlaagt.
Momenteel sturen de leden hun digitale bestanden naar één contactpersoon, die een selectie klaar zet voor de eerstvolgende gezamenlijke bespreking. Nieuwe inzenders krijgen voorrang, veel-inzenders schuiven door naar later. We hebben nu een stuwmeertje van te bespreken foto’s. We doen verwoede pogingen om de kwaliteit van de besprekingen te verhogen. Eén van de leden volgt de cursus Jureren van de Afdeling; zij geeft de opgedane kennis door aan de club, zie verslagje.
Ik hoop dat meer clubs op deze plek hun ervaringen met fotobespreken willen delen: wat werkt goed of minder goed…?