Anita Evers: Magical light

Jury:

Het ontstaan van bomen uitgewerkt in een dubbeldruk. Een interessant gegeven maar in deze foto blijft het toch ‘zoeken’. 

Anita Evers: windforce 7

Jury:

Niets is scherp en toch zien we wat het is. De wind waait, het is guur weer en alle beeldelementen samen maken het tot een foto die een verhaal vertelt. Een verhaal dat de fotograaf door de gebruikte technieken versterkt.

Ton Buijs: In de schemer overgang

Jury:

Een foto om bij weg te dromen. We zien een volstrekt surrealistisch landschap met een figuur erin geplaatst. Een foto die smeekt  om er langer naar te kijken. Puur picturalisme , dit beeld. 

Jeanne de Jong: Felien

Jury:

We zien een jonge vrouw voor een muur, staand in een berg met bladeren die dezelfde kleur hebben als haar haren. De vrouw heeft iets kwetsbaars en lijkt zich niet op haar gemak te voelen. Dit laatste komt ook door de pose  en de wijze waarop zij gekleed is. Een gedurfde foto waar ongetwijfeld een verhaal achter schuilt. 

Jacqueline van Bijnen: Herfst

Jury:

Een fijne gelaagde foto om langer naar te kijken. Hier is ‘geschreven met licht’.  Heel goed gezien. 

Frank van der Sanden: Zwanen bij Maanlicht.

Jury:

Uiteraard gaat ieder zich afvragen of dit beeld in elkaar gezet is of zo gefotografeerd is. Maar het resultaat mag er zijn, een sfeervolle foto die zo uit het sprookjesboek komt.

Marjan Bogers: My friend.

Jury:

Portret van een jonge man in kleur. Licht komt van een kant en geeft interessante verdeling op het gezicht. Sprekende ogen en mond. Een grote portret fotograaf uit het verleden heeft mij geleerd dat getinte portretten mogen glimmen.

Minke Groenewoud: The Balloon.

Jury: Het mooie licht en dezelfde gele kleur van de ballon en de jurk komen gelijk binnen. Het moment is ook goed, maar het voelde net niet spontaan voor enkele juryleden.

Axel Mols: Kartun fun.

Jury:

Een prachtige foto precies op het goede moment geschoten. De scherpte en onscherpte zitten op de goede plek en geven het beeld nog meer kracht.

René de Kruyf: BBB (Black Block Boys)

Jury:

Het gebeurde in Block B waar we mannen met  elkaar zien praten. Wat de rol van de man op de voorgrond is, is niet duidelijk. Mogelijk is hij een buitenstaander of is hij nieuwsgierig naar de fotograaf. Juist de persoon op de voorgrond ‘maakte’ deze foto, De uitwerking is goed, maar het beetje overstraling op het gezicht van de man is wel jammer.  

Marcel van Balken: Concretesundown.

Jury:

Symmetrische compositie met verrekijker zicht. Prima uitgekiend beeld, fraai van kleur. De vogels zorgen voor een speelse toevoeging op de strakke compositie.

Marcel van Balken: Phonelines.

Jury:

We zien een prachtig ritme met als punctum de jongeman met zijn telefoon. Goed gecomponeerd en uitgewerkt. 

Rene Kuipers: I'll carry your thoughts.

Jury:

De Negen Gratiën, symbolen voor de mooie kanten van het leven. Fijn in beeld gezet in monotone tinten.

Het zal een behoorlijke klus geweest zijn om het model 9 keer in een andere houding in beeld te zetten.

Benieuwd naar “ het laatste avondmaal”.

Annemarie Vermaat: An en Janssen.

Jury:

Het eerste dat opvalt aan deze foto is de fantastische scherpte. Het spel met de ogen maakt dit meer dan een foto van een baas met zijn hond, het maakt het een surrealistisch beeld waarbij de kleur nog versterkend is.

Adri Beenhakker: Shoppen.

Jury:

Is dit fotografie of niet? Ja,  vond de jury. Fotografie om lang bij stil te staan en je te realiseren wat er allemaal mogelijk is met een camera en fotobewerking. Het beeld vraagt wat van de beschouwer.  Prachtig qua techniek en kleurgebruik. 

Jentien Boerma: Hanging on the edge.

Jury:

Badje Bokma. Een leeg zwembad op een boot. Een foto waarin de maker zijn best heeft gedaan om de kijker voor de gek te houden. Goed kijken en dan zie je het. De jury heeft lang doorgepraat over deze interessante foto. Fotografie mag liegen. 

Jentien Boerma: Offshore.

Jury:

Een typisch industriële foto waarop veel valt te ontdekken. De keuze voor zwart-wit is  goed. De bewerking kan in de ogen van de jury secuurder. 

Koos Schenk: In beweging. (ICM)

Jury:

ICM foto van een wandelend stel in een statige laan. Fraai van tint. De lijnen vanuit de donkere zijkanten lopen keurig naar het hoofd onderwerp toe dat in prachtig licht staat. De lantaren precies in het midden vak.

Stukje blauw links boven geeft mooie uitweg in deze gesloten compositie.

Bart Smulders: Alámachar bij schemer.

Jury:

Een dronefoto van een stadsgezicht. Echter, door de gele kleur, de uitsnede en alle grijze vlakjes wordt het een abstract beeld dat de kijker naar zich toe trekt.

Bart Smulders: Benidorm bastards.

Jury: Een perfect en strak uitgevoerde foto. Zou het balkon van de fotograaf er tussen zitten, of heeft hij juist een hele andere voorkeur?

Kees van 't Zelfde: Heideblauwtje

Jury: Parende vlinders zien we veel vaker, maar deze is bijzonder wat scherpte betreft en heeft prachtige kleuren. Er is echter geen aanduiding meer van de omgeving, terwijl deze wel veel ruimte inneemt.

Gerrie Vermeulen: Maskerade.

Jury:

Een foto waaraan het nodige gesleuteld is.  De vraag is waar de meerwaarde hiervan te zien is. De pose van het model is mooi. De uitwerking is verrassend, maar…………..

Gert Wildering: Schimmig.

Jury:

Zwart\wit beeld met schaduw van een wandelaar. De schaduw suggereert een beetje snelheid. De vuilnisbak ondersteunt de compositie mooi. De toevoeging van de route aanduiding met cijfers vind ik persoonlijk wat afleiden van dit mooie beeld.

Marcel Batist: Bevroren zeepbel.

Jury:

Knap hoe de fotograaf van losse elementen een nieuw beeld creëert waardoor iets totaal anders ontstaat. Het wordt een standbeeld, een ode aan de natuur, aan vorm en licht.

Marjan Rosendahl:

Jury:

Banksy is het eerste wat in mijn gedachte schiet bij het zien van deze plaat. Het lijkt een schilderij. Er is goed gebruik gemaakt van de structuur op de muur. De scheur in de muur suggereert een draad waar de lichtbron aan vast zit. De gloed lijkt te verwaaien.

De verticale compositie geef misschien iets te veel ruimte tussen het figuurtje en de lichtbron.

Rene van Rijswijk: Onder de pier.

Jury:

Prachtig licht, mensen als poppetjes precies op de goede plek, mooie doortekening van de donkere vlakken. Een nieuwe wereld, gemaakt door de fotograaf.

Ed Slagboom: Op wacht in de haven van Rotterdam.

Jury:

Een prachtig uitgekaderd symmetrisch beeld. De kleuren doen het goed  en de man in het hesje staat op de goede plek.    

Yvonne Kramer: Verse maaltijd.

Jury:

De Papegaaiduiker moet vol in de remmen om zijn vangst veilig bij zijn nest te brengen of schrikt hij van de telelens die op hem gericht is. Zijn bek vol vis. Je kunt je afvragen hoe hij deze dan vangt? Alles in een keer, anders vallen de eerder gevangen visjes weer uit zijn bek.

Er is goed gebruik gemaakt van de scherpte diepte en kleur in de opname.

Lianne Peters: Niet altijd de makkelijkste weg kiezen.

Jury: Knap om zo'n mysterieuze foto van een slak te maken. Aan de kale plek achter de slak te zien heeft ze net gegeten. De lastige weg naar beneden moet ze er maar voor over hebben.

Lianne Peters: Big dreams.

Jury:

‘Jong geleerd is oud gedaan’.  Een oogstrelende foto door het subtiele kleurgebruik en het prachtige licht, gecentreerd op het meisje. Mooi gedaan en als fotograaf zou ik op zoek gaan naar een vervolg in deze richting. 

Lianne Peters: Schaakpaard.

Jury: Technisch goed uitgevoerde samensmelting van beelden die de kijkers laten nadenken over het verhaal wat hier bedoeld wordt. Ieder kan hier de eigen fantasie op los laten

Mary Thoms: Man met de pauwenveren.

Jury:

Vaak leiden attributen bij modellenwerk af. Maar hier niet, ze spelen juist de hoofdrol. Het model is niet meer de mens die gefotografeerd is, de attributen doen iets met hem, maken hem tot iets anders.

Dirk Hoekstra: Winterpad.

Jury:

We zien een doorkijk in een bos op een winterse dag. Het pad geeft diepte aan deze foto. Het is belopen en/ of bereden. De uitwerking is fraai. We zien prachtige grijstinten. Deze eenvoudige en haast klassieke foto laat zien dat je daarmee ook in een wedstrijd als FI hoge ogen kunt gooien. 

Gert Lammerts: Corpus retorta.

Jury:

Een mensenlichaam dat een standbeeld wordt. Prachtige techniek, klassiek, mooi gespeeld met de armen en de structuur van huid en spieren.

Gert Lammerts: In fide fides.

Jury:

Een van de twee figuur studies van dezelfde maker Zijn lichaam is een bijna symetrisch geboetseerd object geworden waarbij het zwarte haar en de zwarte nagels opvallen. Ook hier zijn er mooie glimplekjes . Bij een dergelijke compositie is het van voor tot achter scherp zijn van het beeld wel belangrijk en dit is goed gedaan door de maker. Als je de ring om z’n vinger eenmaal gezien hebt, blijf je er wel naar kijken.

Annelize van der Helm: Ben.

Jury:

Ik heb de gehele serie waar deze foto onderdeel van is gezien bij de ballotage voor de BMK dit jaar. Het zijn zeer verrassende beelden. Ook deze, de handen van de duiker lijkt wel getekend. Hij duikt recht voor de camera het water in en is zich bewust van de aanwezigheid van de fotografe. Met open ogen duikt hij haar tegemoet.

De luchtbelletjes uit z’n neus geven iets verstoring in het verder gladde lichaam van de duiker. Moet toch maar weer eens gaan zwemmen denk ik.

Ton Thomassen: Speerwerper.

Jury: Door het lage standpunt is het een hele krachtige foto. De zwart wit weergave zorgt er voor dat alle aandacht naar het ingespannen gezicht met de schaduwstreep van de speer gaat.

Elly Reuter: Hortus

Jury:

Blijkbaar is scherpte niet nodig om een mooi dromerig romantisch beeld te maken, wat door de kleuren en vormen erg aangenaam is om naar te kijken.

Conny Larmene: Prooi

Jury:

Bij dit soort foto’s gaat het erom dat de scherpte precies op de goede plek zit en dat is goed gedaan. Geen storende beeldelementen. Prima natuurfoto.

Marijke de Haze: Eggs

Jury: Een stilleven, maar dan wel heel stil. De kleuren zijn nog maar net zichtbaar. De vage vormen geven de foto iets schilderachtigs. Er is niet veel te zien, maar toch blijf je een tijd kijken.

Marcel Ohlenforst: :Zwart en wit in het bos

Jury:

Hier is goed gekeken en op een hele mooie manier gebruik gemaakt van zwart-wit. Eenvoud is de kracht.

Hanneke van Iersel: Spitzen

Jury: Op precies het juiste moment genomen, op de tenen en aan de jurk is de uitgevoerde bewegingsrichting te zien. Door de voeten precies in het midden te plaatsen wordt de indruk gegeven dat het een geheel beheerste uitvoering was.

Bert van den Broek: Torenvalk met muis.

Jury:

We zien de laatste tijd veel roofvogels in actie. Het zal komen omdat zij goed gedijen in ons land en omdat er steeds meer plekken gecreëerd worden om de fantastische vogels te spotten. Hier lijkt het om een pure jacht opname te gaan. De prooi kijk met angstige kraaloogjes naar de fotograaf terwijl de jager zich geen zier aantrekt van de nabijheid van de camera. Alles scherp waar het scherp moet zijn en in mooi licht gezet.

Anton Verbeek: Schaduwzijde

Jury:

Een spannende foto, waarin de goede vlakverdeling en de grijstinten bepalend zijn. De figurant rechtsonder vergroot de spanning en geeft de foto nog meer schwung. 

Ton Hermans: Zeearend in de landing

Jury: Wat een scherpte, wat een indrukwekkende vogel. In een prachtige houding, hij lijkt wel als een parachute te gaan landen. De gele en blauwe kleuren doen het natuurlijk ook heel goed.

Cees van der Jagt: Klaar voor de start.

Jury: Een sterke foto met een verhaal dat je zelf kunt invullen. De houding van de schaatsster en het nauwelijks ingevulde bovenste deel van de foto geven wel een richting aan.

Mariska Vereijken: Spruitjes uit volle grond.

Jury:

Het zijn spruitjes, maar toch ook weer niet. Door de fotograaf wordt een beeld neergezet waardoor het niet meer gaat om wat het is, maar het laat je kijken naar vormen en lijnen.

Mariska Vereijken: Tree Trunks

Jury:

Als je model zulk mooi kastanje rood haar heeft, hoe ga je dat dan in beeld zetten. De maker heeft haar op een mooie locatie geplaatst met veel hout en haar verzocht haar mooiste jurk aan te trekken. Het ziet er prachtig uit. De pose van het model is wel verrassend maar is denk ik de enige manier om het prachtige haar op een mooie manier in beeld te zetten. Het gezicht komt prachtig uit alleen zit de linkerarm een beetje vreemd aan de rechter arm vast en eindigt deze in een vuist.

Angelique van Haaren: Studenten-leven

Jury:

Een studentenkamer. Veel spullen, weinig ruimte, of er niet toe komen om het een en ander wat te ordenen?  Een foto waar je naar kunt blijven kijken.  Het model is goed in beeld gebracht. 

Brenda de Vries: Ruziënde murenes.

Jury:

Twee ruziënde murenes. Een bijzonder beeld vond de jury die lang stilgestaan heeft bij deze foto. De foto was nog sterker geweest als de ruimte om de beesten donkerder gemaakt was. 

Inge Duijsens: Hop krijgt lekker hapje.

Jury:

Prachtige kleuren en (on)scherpte, het goede moment en een lieflijk tafereeltje. Ingrediënten die deze foto maken tot een zeer fraaie natuurfoto.

Ronald Dubbeldam: Boven het maaiveld.

Jury:

Iedere natuurfotograaf wil dit toch maken? Een ree die precies zijn kop omhoog steekt op de plek waar het groen overgaat in paars. Het diafragma is zo ingesteld dat het scherpteverloop een prachtig beeld oplevert.

Olaf Oudendijk: weidebeekjuffer in de ochtend

Jury:

Ik denk dat, als je gaat proberen insecten of andere gevleugelde waterkant bewoners te fotograferen, dat een eerste vereiste is dat het onderwerp rag en rag scherp moet zijn. Het kleurverloop subtiel moet zijn, en er iets extra’s moet gebeuren, lees dauwdruppels om je opname te laten excelleren. Zie hier het juiste voorbeeld.

Marianne Achterbergh: Lente

Jury:

De bloemen maken met het licht en de kleur een nieuwe compositie die een fraai beeld oplevert. Een beeld waarbij je weg kunt dromen.

Geert Noij: Portret Keti Koti 2023

Jury:

Prachtige kleuren en scherpte, maar het is het direct aankijken, de blik van de vrouw die de fotograaf heel mooi heeft vastgelegd en waardoor er trots en kracht uitgestraald wordt.

Gerda Hanemaaijer: Turks familieleven.

Jury:

Zo op het eerste gezicht is het een groep mensen in een park. Maar hoe langer je kijkt hoe spannender het beeld wordt. De strakke steriele omgeving en de mensen samen in 1 beeld. Volledig verschillende componenten die samen een onrealistisch tafereel vormen.

Gerda Hanemaaijer: Aïda

Jury:

Een klassiek portret, technisch prachtig uitgewerkt. De achtergrond, de kleding, maar vooral de blik van de vrouw laat de kijker wegdromen naar een andere wereld, ver weg, in andere tijden of …

Jille Zuidema: Stilte

Jury:

Mooi licht, gefilterd door de bomen, precies vallend op een centrale plek waar je oog direct naar toe getrokken wordt. Goed gezien en sfeervol vastgelegd.

Kees Tijben: Reizen met regen.

Jury:

Staat de fotograaf hier nu ook droog. De druppels in de foto lopen door over het hele beeld. De maker heeft ook gekozen om dat zo te laten zien. Een vierkant beeld had hier prima gekund. Het licht in de bus is fraai, de gekozen scherpte- diepte prima. Het meisje in de achtergrond heeft de zelfde pose en kijkt waarschijnlijk ook naar een beeldschermpje. De kleuren zijn fijne pastel tinten. Een dagelijks beeld in een mooi kader gevat.

Frank Claessens: Muddy race.

Jury: Een origineel beeld, je ziet maar een stukje van de racefietser, maar het is gelijk duidelijk waar het over gaat. Er wordt hier zwaar werk verzet. De spattende modder geeft een mooie vervaging van fiets en fietser.

Conny Schotanus: Aanval mislukt.

Jury:

Een bijzondere natuurfoto. Aandoenlijk en liefelijk is het  niet, eerder rauw en dreigend.   Er is geen winnaar te zien, maar ook geen verliezer. De dieren komen mooi los van de achtergrond die geen storende elementen kent. De foto is technisch goed. 

Conny Schotanus: Alerte jachthouding.

Jury: Een mooie foto, scherp waar die scherp moet zijn en een mooie onscherpte in de achtergrond. Toch is de foto niet heel spannend.

Jeanine van der Vleuten: Lijn 317

Jury: Prachtige kleuren, de vage figuren staan precies op de goede plek. Het beeld loopt door aan de rechter kant, je zou eigenlijk nog meer willen zien, maar toch is het goed zo.

Marlie Meuleners: Oxygen

Jury:

Wat de fotograaf met zijn beeld bedoeld mag ieder zelf bedenken. Niets leidt af van dit denken. Alles wat scherp moet zijn is scherp, het licht is prachtig, de ogen van de vrouw geven met de gezichtsuitdrukking een dromerig onrealistisch beeld. Klassiek en mooi uitgevoerd.