Nico Beckers: - In den beginne

De serie is om meer redenen bijzonder. Allereerst valt op dat er eigenlijk sprake is van een langgerekt beeld dat in vijf stukken is geknipt. Ieder stuk vertelt een eigen deel van het verhaal. De serie vertelt een bekend verhaal, maar is met humor en eigen opvattingen vertaald in een korte serie. Knap bedacht en heel mooi uitgewerkt.

Jan van der Pennen - Namen en nummers

Een indringend verhaal dat blijft hangen. En van alle tijden is. Eigenlijk word je er even heel stil van. Prachtig fotowerk in een hele mooie zwart-wit techniek. Het vertelt het verhaal van de mens, van families op drift, op de vlucht, ontheemd. Beelden die je even heel stil doen worden!

Henriette van Ekert – Medeleven

Een serie met een sterke verhaallijn; een theaterstuk dat met humor en zorgvuldigheid is gemaakt. Het verhaal is heel simpel. De manier waarop de serie is gemaakt, levert de waardering op

Paul Kil - Een onvoorspelbare liefde.

Verrassende serie. Foto 1 de liefde wordt geëtaleerd op een sokkel? Foto 2,3 en 4 heel liefdevol, technisch prachtig uitgevoerd. Huid is tastbaar, mooi zacht licht, mooie (compositorische ) verdeling van donkere en lichte huid / het Zwart en wit. In foto 4 hebben ze ineens beiden een kimono aan, Samen één geworden? Foto 5 is dan een schok en laat de beschouwer in vertwijfeling achter.

Pauli Gerritsen - Aandacht.

Liefdevol en ook met aandacht gefotografeerd. Juiste momenten waarin te zien is dat deze kinderen geconcentreerd zijn, trots zijn en misschien iets overwinnen. Fotograaf is betrokken bij het onderwerp en weet deze kleine geluksmomenten daardoor goed te vangen. De kinderen zijn niet zielig!

Peter Willemse – Tattoe convention

Een serie met een documentaire insteek. Er is rauwheid en intensiteit zichtbaar. De foto’s zijn ongepolijst, wat heel goed past bij het thema. De beelden ondersteunen elkaar, vertonen voldoende verscheidenheid en geven een impressie van de leefwereld van de tattoe-artist en zijn klanten.

Anita Evers - Time of the day

Alleen al de presentatie… perfect! Een schoolvoorbeeld van klasse en creatieve visie. Hoe voor de hand liggend het ook lijkt als je dit gepresenteerd ziet, het is juist de keuze van deze fotobeelden die ‘de story van het zeewater op een ongelooflijke fijne manier in beeld brengt en mij het mee laat beleven’! Dan spreekt het voor zichzelf! En ik geniet als toeschouwer…

Geert Noy – Keti Koti 2023

Een prachtige serie. Geert heeft voor een heel consequente aanpak gekozen, zowel ten aanzien van het kiezen van de modellen, de kleding en de techniek. De beelden blijven op het netvlies hangen. De eerste foto geeft ook duidelijkheid over de titel. De schoonheid van de foto’s is groot en staat een beetje op gespannen voet met de spanningen die het thema oproepen.

Marjan Bogers – Slechtziendheid

Zichtbaar maken wat slechtziendheid betekent lijkt helemaal niet eenvoudig. In deze serie met dubbele beelden is de verbeelding er van heel goed en herkenbaar uitgevoerd. Alle personen kijken je aan, het gevoel hoe het moet zijn om op deze manier slecht te zien, komt goed over.

Marion Hofman - Ik zie jou, zie jij mij ook?

De fotograaf stelt deze vraag. Simpel gegeven (een paspop) maar creatief gefotografeerd met spiegelingen en schaduwen en lichtval, onscherpte. Elk beeld heeft daardoor een gelaagdheid gekregen. De pop kan bekeken worden zonder dat jij door haar gezien wordt.

Titel geeft richting in deze serie en zet de beschouwer aan het denken.

Peter van der Schans - Stationary travellers

Eerste binnenkomende impuls bij mij: geweldig lijnenspel, een pakkend kleurengeheel. Eigenlijk zie ik haast vijf ‘gelijke’ beelden. Maar dan is er de mens,

de gebruiker van al dat lijnenspel! Dit subtiele, maar o zo belangrijke element, dwingt je anders te kijken! Klasse. Dat de menselijke maat altijd heel bepalend is,

is door de fotograaf sterk in beeld gebracht.

Minke Groenewoud - Beerda - Trancience

Er zijn verhalen die, als je ze leest, meteen omgezet worden in beelden in je hoofd. Ik ontkomt daar vaak niet aan. Maar dat is fijn, geeft een extra dimensie. Dat is met

deze goed getroffen serie ook het geval. Het verhaal is niet vrolijk. ‘Lees’ ik dat in deze mooie reeks? Laat ik mij meenemen in de tragedie? Het goed getroffen kleurgebruik versterkt het verhaal dat ik hierin zie. Je zou er een boek over kunnen schrijven.

Jan Hendrik van der Veen – Opening academisch jaar

De serie vertelt veel over dit jaarlijks terugkerende gebeuren. Formeel door de kleding en het onderwerp. Anderzijds ontspannen door de manier waarop de betrokkenen ermee omgaan en de wijze van fotograferen. De context van het gebeuren, speelt steeds een rol. Kijk naar de foto waarop ook een fietser zichtbaar is. Je moet er een beetje om lachen en dat is winst.